انگور در طب سنتی ،رژیم انگور در طب سنتی،شیره انگور در طب سنتی،طبع انگور در طب سنتی،خواص شیره انگور در طب سنتی،روغن هسته انگور در طب سنتی،خواص سرکه انگور در طب سنتی،خواص انگور در طب سنتی،فواید انگور در طب سنتی،سرکه انگور در طب سنتی،رژیم انگور طب سنتی،رژیم انگور از نظر طب سنتی،شیره انگور طب سنتی،خواص شیره انگور طب سنتی،
در این مطلب از سایت جسارت به خواص انگور در طب سنتی می پردازیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.
درخت انگور که درخت مو نیز نامیده میشود درختچه ای است بالا رونده که از دیوار و درختان مجاور بالا می رود .
ساقه آن گره دار و دارای برگهای متناوب است . برگهای انگور دارای پنج لوب دندانه دار و برنگ سبز تیره می باشد .
گلهای آن کوچک ، مجتمع و بصورت خوشه ظاهر می شود . میوه درخت انگور ، گوشتدار و شیرین و برنگهای مختلف است .
انگور بر طبق طب قدیم ایران گرم و تر است .
اخلاط بدن را متعادل می کند .
بسیار مقوی و مغذی است .
خون را تصفیه می کند .
سینه و ریه را صاف و تمیز می کند .
برطرف کننده یبوست است .
انگور برای درمان ورم معده و روده مفید است .
در درمان سل ریوی و سیاه سرفه موثر است .
برای درمان اسهال خونی از انگور استفاده می شود .
برای درمان نقرس بسیار مفید است .
بسیار مقوی و مغذی ، دفع کننده سوداوی و سوخته ، درمان کننده یبوست ،
التهاب معده و روده ، مفید برای سل ریوی ، احتقان کبد و طحال ، کم خونی ، نقرس ،
دارای خاصیت ضد سرطانی ( به دلیل وجود ماده فلاوندئید در آن ) دارای توانایی زیاد بر ضد ویروس پولیو که
عامل بیماری زای عفونت حاد ماده ی خاکستری نخاع است .
و در اطفال به صورت فلج اطفال ظاهر می شود توجه شود که برای این مواد باید انگور رسیده با پوست نازک مصرف شود و
خوردن آب سرد بعد از انگور باعث فساد آن در معده و ایجاد استسقاء می گردد.
انگور بهترین میوه برای کسانی است که می خواهند لاغر شوند و بدن خود را از سنگ های صفراوی و
مسمومیت های مزمن (مسمومیت از سرب یا جیوه ) پاک کنند .
اینگونه اشخاص باید در هر هفته بمدت 2 روز فقط آب انگور بخورند و رژیم آب انگور بگیرند بدین ترتیب که هر دو ساعت یکبار
آب
انگور تازه را گرفته و بنوشند . مقدار مصرف روزانه تقریبا 2 کیلو گرم است و
در این دو روز نباید غذای دیگری مصرف کنند فقط می توانند آب بنوشند.
بیشتر بخوانید :
شاید کمی عجیب به نظر برسد اما نتایج پژوهش ها نشان می دهند که هسته ی انگور
نه تنها ما را در برابر آلودگی ها حفظ می کنند بلکه تأثیر منفی دخانیات را نیز تا حد زیادی کاهش می دهند.
اگر در شهرهای بزرگ و در میان آلودگی هوا زندگی می کنید و یا جزو سیگاری های غیرفعال
(افراد غیرسیگاری که در معرض دود سیگار قرار دارند)
یا فول استرس هستید حتماً انگور میل کنید و هسته های آن ها را درنیاورید.
از روغن دانه انگور می توان در آشپزی و تهیه غذاها استفاده کرد.
این روغن طعم نامطلوبی ندارد و تنها در حرارت بالا بخار می شود. به علاوه، از نظر اسید چرب امگا-۶ نیز غنی است.
در اروپا از عصاره دانه انگور برای کمک به بهبود گردش خون استفاده می کنند.
این ماده از اکسیده شدن چربی های خون جلوگیری کرده، مانع از تجزیه پروتئین های موجود در ساختمان رگ ها توسط آنزیم ها می گردد.
در آزمایش بر روی حیوانات، عصاره دانه انگور موجب کاهش نفوذ پذیری مویرگ ها شد و ممکن است بر انسان نیز اثرات مشابهی داشته باشد.
مویرگ ها در اثر ابتلا به مرض قند یا دیگر بیماری ها شکننده می شوند.
در چهار تحقیق کوچک، عصاره دانه انگور بیش از دارونما گردش خون را بهبود بخشید و
در نتیجه بیماران درد، تورم، گرفتگی شبانه عضلات، بی حسی و سوزش کم تری احساس می کردند.
هم چنین مطالعات نشان می دهند عصاره دانه انگور ممکن است زوال لکه زرد را کاهش داده،
قوه بینایی را که در اثر کار با کامپیوتر و تشعشع ضعیف می شود تقویت کند و نزدیک بینی را کاهش دهد.
هر چند به انجام تحقیقات بیش تری در این زمینه نیاز است، اما نتایج فعلی امیدوار کننده است.
پلی فنل موجود در دانه انگور در لوله آزمایش مانع از رشد استرپتوکوک موتانس، باکتری عامل فساد دندان، می شود.
این ماده هم چنین مانع از تبدیل ساکارز(قند معمولی) به گلوکان می گردد و شاید به همین دو دلیل
دانه انگور در حفظ سلامت دندان موثر باشد. یکی دیگر از فواید بالقوه دانه انگور خاصیت ضدالتهابی آن است.
مطالعات روی حیوانات نشان می دهند برخی از پلی فنل های موجود در دانه انگور برای کبد سمی هستند.
به نظر می رسد سایر ترکیبات آن حافظ سلامت کبد موش ها باشند و از بروز آسیب های کبدی ناشی از
مصرف تتراکلرید کربن جلوگیری کنند. اطلاعات کافی در خصوص این تاثیرات بر انسان در دست نیست.
مقدار تانن موجود در دانه انگور نسبتاً زیاد است. بنا بر این بهتر است از مصرف هم زمان آن با آهن مکمل،
اگر چه تا کنون گزارشی دال بر تداخل این دو اعلام نشده، خودداری نمایید.
در مورد مصرف این گیاه به مورد احتیاطی خاصی اشاره نشده است.
معمولاً مقدار مصرف دانه انگور، برای حفظ سلامت عمومی،بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در روز است.
برای اهداف درمانی، مصرف روزانه ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم از آن پیشنهاد می شود.
بیشتر بخوانید :
